استرزیا ( پرنده بهشتی )

استرزیا ( پرنده بهشتی )

استرزیا جز گیاهان علفی همیشه سبز بوده و از گیاهان آپارتمانی به شمار می رود. برگ های این گیاه حالت چرمی و تخم

مرغی شکل گل آذین با رگه های ارغوانی و قایق مانند دارند که با باز شدن گلها، به صورت افقی در می آیند.

گل های گیاه کاسه ای شکل و نارنجی بوده و به سر پرندگان شباهت دارد. به همین دلیل به آن پرنده بهشتی گفته می شود.

گل های آن به آرامی باز می شوند و در مغازه های گل فروشی به صورت گل بریده به فروش می رسند. گیاه استرزیا قادر است

در هر شرایط آب و هوایی به زندگی خود ادامه دهد، مقاومت بالایی در برابر باد داشته به همین علت در باغ های ساحلی

می تواند رشد خوبی داشته باشد. این گیاه از خانواده موز بوده و از نظر شکل ظاهری به درخت موز شباهت دارد. از آنجایی که

در آب و هوای گرم رشد خوبی دارد در منازل می توان به راحتی از آن نگهداری کرد. خاستگاه گیاه استرزیا آفریقای جنوبی

می باشد.

نام های دیگراسترزیا : پرنده بهشتی، گل زبان پرنده، منقار درنا، گل درنا، استرلیتزیا نارنجی

شرایط نگهداری استرزیا

آبیاری استرزیا

دوره استراحت گیاه استرزیا از اواسط تیر شروع شده و تا اواخر مرداد طول می کشد سعی کنید در این دوره گیاه را آبیاری

نکنید. برای آبیاری در هوای معتدل، هفته ای دو مرتبه گیاه را آبیاری کنید. سعی کنید خاک گلدان خشک نشود و همواره خاک

گلدان مرطوب باشد. هر زمان مشاهده کردید خاک گلدان در حال خشک شدن است، با یک لیوان آب، آب مورد نیاز گیاه را تامین

کنید.

نور استرزیا

این گیاه به نور عللاقه زیادی دارد و در نور مناسب رشد خوبی خواهد داشت. چنانچه این گیاه را داخل آپارتمان نگهداری

می کنید سعی کنید حدود 6 ساعت در طول روز در مقابل نور کامل قرار بگیرد. این نور باید زیاد و فیلتر شده باشد. در فصل

زمستان می توانید گیاه را در مقابل نور مستقیم قرار دهید اما در فصل گرما هرگز این کار را انجام ندهید.

دما استرزیا

این گیاه در برابر سرما اندکی حساس است و در هوای معتدل و گلخانه ای رشد خوبی خواهد داشت. در طول روز دمای

مناسب بین 20 تا 22 درجه و در شب بین 10 تا 13 درجه می باشد. این گیاه دمای بیشتر از 30 درجه و کمتر از 3- درجه را

تحمل نخواهد کرد و از بین می رود.

خاک استرزیا

برای تهیه خاک گیاه می توانید ترکیبی از خاک باغچه، شن درشت یا پرلیت، خاک پیت یا هوموس استفاده کنید. برای رشد این

گیاه لازم است خاک آن مقوی بوده و دارای کود حیوانی باشد. اگر قصد دارید گیاه زودتر گل دهد، در فصل مرداد زمین را تا عمق

هشتاد سانتی متری شخم بزنید و کود حیوانی به آن اضافه کنید.

کوددهی استرزیا

این گیاه با شروع فصل تابستان، کود بیشتری می خواهد. می توانید از کود دامی و کمپوست استفاده کنید. کوددهی هر ماه

یکبار در فصل تابستان انجام گیرد. اگر از کودهای NPK استفاده می کنید بهتر است 5 گرم پتاسیم، 1 گرم فسفر و 3 گرم نیتروژن

در هر لیتر آب باشد.

آفات و بیماری های استرزیا

گیاه پرنده بهشتی به ندرت دچار آفت می شود. اما آفاتی مانند سپردار، شپشک آرد آلود، مگس سفید و شته گاهی این گیاه را

مورد حمله قرار می دهند. برای از بین بردن این آفات می توانید از حشره کش های سیستمیک استفاده کنید.

از جمله بیماری هایی که این گیاه را تهدید می کند فساد ریشه و پژمردگی باکتریایی می باشد.

تکثیر استرزیا

کاشت بذر: هر گل آذین این گیاه حدودا پنجاه دانه تولید می کند. دانه ها عموما به صورت نامنظم در طول سه تا پنج ماه رشد

خواهند کرد. بهتر است کاشت در فصل بهار در دمای 18 الی 21 درجه انجام شود.

در گیاهان مسن تر در کنار بوته اصلی بوته های سبز کوچکی رشد خواهند کرد. در فصل تابستان نهال های جوان را به آرامی و

با مراقبت زیاد از پایه اصلی جدا کنید و در گلدان جداگانه ای بکارید در این حالت گیاه پرتر و گسترده تر خواهد شد. سال اول گیاه

ضعیف بوده که بهتر است آن را به گلخانه انتقال دهید، در سال دوم و یا سوم به محل خود برگردانید و در نهایت در سال چهارم

تولید پاجوش خواهد کرد و در سال ششم یا هفتم به گل می نشیند. یادتان باشد گلدان پرنده بهشتی عمیق باشد و حداقل

حدود 50 سانتی متر ارتفاع داشته باشد.

تقسیم بوته: این روش ساده تر از روش های دیگر است. برای انجام آن می توانید در فصل بهار تا تابستان، بوته گیاه را به

آرامی از خاک درآورده و به چندین قسمت تقسیم کنید و در خاک مناسب بکارید. البته پایه های حاصل از این روش رشد کندی

خواهند داشت اما پس از دو یا سه سال به گل می نشینند و هر کدام دو سال بعد از تکثیر، پاجوش تولید می کنند.